"Copy-Paste yaptım yeni yazmadım." adlı çalışmam

Çok hızlı oldu her şey. Sanki evren tarafından planlanmış ve tam rayında giden bir tren gibi…

Dayanamayıp son anda içine atlayan, tahmin bile edemeyeceği şeyleri içindeki iyilik ve aşk yüzünden yaşayıp yaralanan, yorulan, korumaya muhtaç küçük bir kız. Nereye gittiğini bile önemsememişti. Küçücük yüreğindeki kocaman cesaretinden habersizce güç alan, aşkın verdiği tutkuyla kompartımanların oluşturduğu labirentlerde yolunu kaybetmiş küçük bir kız. Gözlerinden aşka olan nefreti, güvenmek dürtüsünü reddetmiş, içten ve sevgi  dolu bir öpücüğe açlığı bir vampirin kana susamışlığı kadar kuvvetli, kimi beklediğinden habersiz küçük bir kız. Teninin anlamını kaybetmiş, çaresizce çığlıklarının son tınısını her seferinde gözlerinden düşen gözyaşlarıyla uğurlayan, kalbi aldığı yaraların tedavisine koşturmasıyla yorulmuş küçük bir kız. Gücünü son kez toplayıp, her adımında kendini o kaçınılmaz düşüşe hazırlayan, kalbindeki son aşk ateşini kaybeden ve son cesaret kırıntısını, kalbine düşecek o dünyanın en önemli kum taneciğinin yanına gömen küçük bir kız. Her şeyden habersizken, tam düşerken tenini, midesinin en içinde, kalbinin 2 kişilik mezarlığının tam ortasında hissettiği bir adam…

Çok hızlı oldu her şey. Kalbime çakan milyon voltluk şimşekler ve midemi alt üst eden binlerce kelebek kadar hızlı. 

Devamı var da, ne zaman gelir orasını nah biliriz işte.